Bili Bok – opis miejsca nurkowego
Czas dopłynięcia: – 12 MM z portu Vis
Po południowej stronie wyspy, w okolicy wsi Rukavac – trzeciego co do wielkości portu na Visie – znajduje się największa na wyspie plaża nudystów. Zbudowana z białych, niemalże płaskich skał wapiennych, układających się stopniowo i tworzących charakterystyczne półki dające sporo prywatności, jest jednym z ulubionych miejsc turystów. Nazwa plaży Bili Bok oznacza biały brzeg i odnosi się do tego, że podczas pełni księżyca jasne skały tak intensywnie odbijają światło, że na całym półwyspie jest niemal jasno jak w dzień. Miejsce to jest warte odwiedzenia również w ciągu dnia, kiedy pogoda nie sprzyja opalaniu i wieją silne wiatry z kierunków południowych zwane jugo. Wtedy przy wysuniętym półwyspie Bili Bok tworzą się fale o wysokości przekraczającej nawet 7 m.
Mimo licznych zalet części wynurzonej, najpiękniejsze fragmenty Bili Bok skrywa pod wodą, a bliskość popularnej plaży daje nurkom możliwość wykonania nurkowania w tym miejscu zarówno z łodzi, jak i z brzegu. Od powierzchni do głębokości 10 m schodzi wolno opadający stok, który u podnóża przekształca się w pionową ścianę ciągnącą się do głębokości 20 m. I to właśnie ta niewysoka ściana jest miejscem ocenianym jako jedno z najciekawszych na Visie. Na dystansie, którego pokonanie zajmuje około 30 minut spokojnego płynięcia znajduje się 5 kawern i jeden niewielki tunel. Kawerny są różnych rozmiarów – te, do których dopływa się na początku nurkowania wymagają wpływania pojedynczo, a pod koniec z kolei znajduje się kawerna ze względu na rozmiary nazywana katedrą.
Jak zawsze w przypadku jaskiń – najwięcej się dzieje na granicy światła i ciemności. To tu możemy spotkać liczne skorupiaki, tu również polują skorpeny i mureny. Wewnątrz kawern można zaobserwować kolorowe ściany i sufity – bardzo bogato porośnięte przez różne organizmy roślinne i zwierzęce. Dna z kolei są pokryte drobnymi osadami sypkimi frakcji piaskowej i mułowej. W najciemniejszych miejscach na piasku można zobaczyć tysiące maleńkich krewetek. Bardzo charakterystyczną rybą dla zamkniętych przestrzeni jest apogon – czerwona ryba z dużym okiem. Uważny nurek może zobaczyć, że apogony zawsze poruszają się, kierując część brzuszną do podłoża skalnego, niezależnie czy jest to dno, ściana czy sufit, w związku z czym w jaskiniach można zaobserwować apogony pływające brzuchami do góry. Na suficie można też nieraz zobaczyć swoje odbicie – bąble wypuszczane przez nurków podczas oddychania w niektórych miejscach nie mogą znaleźć ujścia i tworzą niewielkie poduszki powietrzne, w których pod odpowiednim kątem można się przejrzeć jak w lustrze.